Die Woorde wat die Vader met Sy Seun by Sy doop gespreek het, weerspieël die seën wat Hy op Hom uitgestort het op die eerste Sabbat gedurende die Skepping. Die Vader verheug Hom daagliks in Sy Seun, en  die Seun verbly Hom in Sy Vader. Op die Sabbat het die Vader op Sy Seun geblaas en die Seun was verkwik in die liefde van Sy Vader. Hierdie intieme band tussen Vader en Seun is permanent in die Sabbat geplaas, en elke Sabbat blaas die Vader Sy verkwikkende rus op Sy Seun en almal wat die Seun aanvaar.

Die liefde van die Vader vir Sy Seun is altyd daar, maar vind uitdrukking op sekere vasgestelde tye wat die Sabbatsbeginsel reflekteer. Gedurende hierdie vasgestelde tye betree ons die Vader se vreugde in Sy Seun. Wanneer ons deel word van die vrou wat ​​op die maan staan en geklee is met die son (Openbaring 12:2), ken ons die tye en die seisoene van verkwikking wat van ons Vader se troon gestuur word.

Ons Vader roep ons nou tot 'n meer volledige Sabbatservaring. Ons word geroep tot alle geestelike seëninge in Christus Jesus as kinders van Abraham (Galasiërs 3:27-29). Jesus sê vir ons, "Kyk, ek staan ​​by die deur en klop" en Hy klop op die vasgestelde tyd. Sal jy vir Hom oopmaak en saam met Hom maaltyd hou?